Fri3d Camp

Toen was het nog kalm.
Het solderende meisje.

Vorig weekend ging het eerste heuse Belgische hackercamp door: Fri3d Camp. Op de Hoge Rielen in Kasterlee. Met extra aandacht voor activiteiten voor (gezinnen met) kinderen bovendien.

Het idee ontstond vorig jaar in Open Garage, met name bij mad scientist Anthony Liekens. Na het scouten van de locatie werd er al snel gekozen voor een gezinsvriendelijke aanpak. Als je ’t mij vraagt een sterk concept.

Uit de chaos die gebruikelijk is bij dat soort ‘voor het eerst’ organisaties ontstond een prachtige driedaagse. Met een rijkgevuld programma aan sterke workshops en lezingen en veel blije gezichten, ondanks het miezerige weer.

WTF is een hackercamp?

Deze journalist van Het Laatste Nieuws had het in elk geval niet helemaal begrepen. Het concept ‘hacker‘ heeft in het dagelijkse gebruik een nogal negatieve bijklank gekregen, we hebben kinderen uiteraard wel leren hacken. We hebben ze geleerd de complexe technologie die hen overal omringt beter te begrijpen. En we hebben ze geleerd dat je zelf ook heel veel kan doen met al die technologie, dat het leukste speelgoed vaak niet perfect afgewerkt en kant en klaar in een glanzende kartonnen doos zit. Dat is de kern van het hacker-ethos: technologie is er om te veranderen, te verbeteren en naar je hand te zetten, om er iets nieuws mee te maken.

Het publiek op Fri3d Camp was heel heterogeen. Van twintigjarige hyperactieve nachtraven tot rustige gezinnen met jonge kinderen. Maar het klikte. Verwondering en leergierigheid zijn sterke bindmiddelen.

Stenensoep

De organisatie van Fri3d Camp was niet altijd even evident. Veel enthousiasme in het begin, veel ideeën, veel toegezegde hulp. Maar weinig ervaring met dit soort organisatie, weinig hiërarchie en gaandeweg wisselende engagementen zorgden voor stevige stress in de laatste maanden. En toch stond het er en liep alles uiteindelijk vrij vlot.

Dat deed me denken aan een verhaal dat iemand eens vertelde. Een reizend gezelschap komt aan in een dorp, met niets bij om te eten, enkel een lege kookpot. Wanneer ze bij de dorpelingen aankloppen en om eten vragen, krijgen ze niets. Ze besluiten dan maar hun kookpot te vullen met water en wat stenen, en dat boven een vuurtje op te warmen. Al snel komen er nieuwsgierige dorpelingen kijken wat ze aan het doen zijn. “Stenensoep maken”, zeggen de reizigers. Om de soep beter te maken, brengen de dorpelingen één na één allerlei ingrediënten aan tot de stenensoep gewoon groentensoep geworden is.

Dat is eigenlijk ook hoe het vorig weekend ongeveer verliep. Zowat iedereen die er was heeft een steentje (ha!) bijgedragen aan de organisatie en de handen uit de mouwen gestoken. Het was een beetje één grote familie, daar in Kasterlee.

Wireless België

Bijzonder was toch ook dat we heel goeie WiFi hadden, daar midden in de bossen. Dankzij de prettig gestoorde ploeg van Wireless België die een dertig meter hoge mast neerpootte, en ons zo 60 Mbit internet vanuit Herentals bezorgde. Wie het hele verhaal achter Wireless België wil kennen, kan luisteren naar de Tech45 aflevering van vorige week.

Next?

Volgend jaar is er geen Fri3d Camp, dat staat vast. Het was van in het begin de bedoeling om tweejaarlijks te gaan, zoals de meeste hackercamps (vertelt men mij, want Fri3d Camp was ook mijn allereerste). Als je ’t mij vraagt, komt er in 2016 een nieuwe editie. Er zijn nog veel mensen die niet of niet op tijd op de hoogte waren van deze editie, of niet goed wisten waar het om ging, en die bij het zien van de foto’s en het horen van de verhalen bijna staan te popelen om deel te nemen. Als we dan de organisatie op voorhand nog wat kunnen stroomlijnen, wordt Fri3d Camp 2016 vast een succes.